รัก(ลักยิ้ม)สว่างกลางใจ

เขาคือแสงสว่างแรงกล้าที่ทำให้เธอตาพร่าและหวั่นไหว

แต่ในเมื่อเขาไม่คิดอะไร เธอก็จะไม่คิดอะไรเหมือนกัน

 ***

     “ฉันไม่คิดอะไร” เสียงทุ้มให้ความรู้สึกมั่นคง คนตัวสูงหลุบมองคนตัวเล็กนิ่งๆ เขากับยินดียืนห่างกันหนึ่งศอก คะเนจากสายตายินดีสูงเพียงอกเขาเท่านั้น

            “...” ยินดีแหงนคอตั้งบ่ามองใบหน้าขาวตี๋อย่างไม่ค่อยเข้าใจว่าเขาจะมาบอกกันทำไม

            “หรือเธอคิด” เขาโน้มหน้าลงให้หน้าอยู่ระดับเดียวกัน ดวงตาคู่คมในกรอบตาเล็กรีจดจ้องดวงหน้าอ่อนวัยสไตล์ไทยเดิมเพื่อสำรวจพิรุธ

            “ปละเปล่า! เปล่าค่ะ” หญิงสาวส่ายหน้าหวือรีบถอยห่างใบหน้าขาวตี๋สว่างเจิดจ้าที่เข้ามาใกล้มาก ความขาวออร่าจากคนหน้าหล่อทำเธอตาพร่าไปชั่วขณะ

            “ฮึ” ชายหนุ่มทำเสียงในลำคอพลางกระตุกยิ้มมุมปากให้กับท่าทางเหลอหลาของเธอ

***

Note:   1.เราคิดถึงก็เลยพยายามจะกลับมาพร้อมกับความรู้สึกดีที่เว้าแหว่ง เนื้อเรื่องก็จะเด๋อด๋าหมาเมิน            

          เหมือนคนแต่งนะคะ(หมาเมินเพราะมีแต่แมวมอง ว่าสั้น) คุณไวท์เป็นพระเอกที่ค่อนข้างฉีกแนว     

          ของเรานิดนึงฝากเอ็นดูหน่อยนะคะ

            2.นิยายเรื่องนี้ไม่มีความสมเหตุสมผล ไม่สาระ เกิดขึ้นจากความเพ้อของเราล้วนๆ 

          เนื้อเรื่องคาดว่า  จะน้ำเน่าระวังยุงกัดกันด้วยนะ

            3.คุณไวท์กับยิ้มเปลี่ยนมาหลายชื่อแล้ว เราคิดว่าให้ชื่อ รัก(ลักยิ้ม)สว่างกลางใจ น่าจะเหมาะสุด

          ฝากคุณไวท์กับยิ้มไว้ในซอกเล็กๆ ของหัวใจก็ยังดีค่ะ

ขอบคุณทุกคนที่ฟันฝ่าอุปสรรคระหว่างวันจนเราได้มาพบกันทุกคนเก่งมากๆ ค่ะ

เราขอให้ทุกคนได้กินของอร่อย นอนหลับสบาย

รักษาร่างกายและจิตใจที่เข้มแข็งนี้ของตัวเองไว้มาเจอกันอีกนะ

--- ยินดีที่ได้พบกันอีกครั้งค่ะ ---

เราเปิดเพจใหม่ค่ะ กดไลค์หรือว่าจะใจดีแชร์ให้ก็ได้นะคะ

คิดเอาไว้ว่าจะเล่นเกมต้อนรับเพจใหม่แต่ยังคิดไม่ออก